Lísa littla

Stór trukkur stoppar á rauðu ljósi í Reykjavík. Ljóshærð kona stekkur út úr bílnum sínum, hleypur að trukknum og bankar á dyrnar. Bílstjórinn skrúfar niður rúðuna og hlustar á hvað hún hefur að segja. "Hæ ég heiti Lísa og þú ert að missa hluta af hlassinu þínu." Bílstjórinn gerði ekkert með þetta og hélt bara áfram.

Þegar trukkurinn stoppar aftur á næsta rauða ljósi, stoppar stúlkan hann aftur. Hún stekkur út úr bílnum sínum og bankar á dyrnar hjá bílstjóranum. Aftur skrúfar hann niður rúðuna. Sú ljóshærða segir skýrt og greinilega: "Hæ, ég heiti Lísa og þú ert að missa hluta af hlassinu þínu. Bílstjórinn hristir hausinn og hunsar hana aftur og heldur áfram niður götuna. Á þriðja rauða ljósinu, þá gerist það sama í þriðja sinn. Eins og stormsveipur stekkur sú ljóshærða út úr bílnum, hleypur að dyrum bílsins og bankar. Bílstjórinn skrúfar niður rúðuna. Enn og aftur segir sú ljóshærða: "Hæ, ég heiti Lísa og þú ert að missa hluta af hlassinu þínu."

Ljósið verður grænt og hann keyrir umsvifalaust aftur af stað fram að næsta rauða ljósi. En þegar hann stoppar í þetta skipti, þá drífur hann sig út úr trukknum og hleypur aftur að bíl ljóshærðu konunnar.

Hann bankar á bílrúðuna og þegar hún skrúfar hana niður, segir hann: "Hæ, ég heiti Birgir, það er vetur í Reykjavík og ég er að keyra SALTBÍLINN."