Tveir menn sátu hlið við hlið á pöbb í London.

Tveir menn sátu hlið við hlið á pöbb í London.

Eftir nokkurn tíma lítur annar þeirra á hinn og segir; Þegar ég heyri þig tala get ég ekki annað en ályktað að þú sért frá Írlandi.

Það er ég svo sannarlega, svaraði hinn hreykinn.

Ég líka, hrópar sá fyrri. Og hvaðan af Írlandi gætir þú verið, héllt hann áfram.

Ég er frá Dublin, svo sannarlega, svarar hinn.

Detti af mér allar dauðar lýs, ég er frá Dublín líka. Við hvaða götu bjóstu?

Hinn svarar; Í Yndislega friðsömu hverfi. Ég bjó skal ég segja þér við McCleary stræti, í gamla miðbænum.

Móðir María og allir hennar englar, svarar sá fyrri, Þetta er lítill heimur. Þarna bjó ég líka.

Í hvaða skóla gekkstu?

Skóla, sjáum nú til, Heilagrar Maríu auðvitað, svarar hinn.

Sá fyrri verður nú verulega upprifinn og segir með ákafa; Og , og hvenær útskrifaðist þú?

Sá seinni svarar; Sjáum nú til, ég útskrifaðist…. árið 1964.

Sá fyrri hrópar nú yfir sig; Drottinn hlýtur að brosa við okkur núna, ég get varla trúað hversu heppnir við erum að enda uppi saman hér í kvöld. Ég útskrifaðist líka frá skóla Heilagrar Maríu árið 1964.

Inn gengur Vicky og fær sér sæti við barinn og pantar sér drykk.

Barþjóninn Brian, gengur yfir til hennar hristir höfðið og tuldrar; Þetta verður langt langt kvöld í kvöld.

Afhverju segirðu það, Brian spyr Vicky

Murphy tvíburarnir eru aftur fullir.

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 3.7.2008 kl. 14:34]

Góður að vanda Ommi minn, you make me laugh