Úr banka yfir í Kirkju fer þessi brandarinn

Krumpaður og eldgamall karl gengur inn í Lúthersku kirkjuna og segir
við einkaritara prestsins: Ég vil ganga í þessa helvítis kirkju.

Einkaritarinn sem er kona er bæði forviða og hneyksluð á orðbragði
mannsins: Fyrirgefðu herra, ég hlýt að hafa misskilið þig. Hvað
sagðirðu?

Hlustaðu á mig andskotinn hafi það, gólar karlinn. Ég sagði að ég
vildi ganga í þessa helvítis kirkju.

Mér þykir það leitt maður minn, en svona orðbragð verður ekki liðið
hér í þessari kirkju. Og einkaritarinn stormar inn á skrifstofu
prestsins til að láta hann vita af ástandinu.

Presturinn er hjartanlega sammála einkaritaranum sínum. Hún á alls
ekki að þurfa að sitja undir svona hræðilegu orðbragði. Þau ganga
saman fram aftur og presturinn spyr gamla karlfauskinn:

Herra minn, hvað er vandamálið?

Það er ekkert fjandans vandamál, segir karlinn, sýnu skapverri en
áður. Ég bara vann 200 milljónir í helvítis lottóinu og ég vil ganga í
þessa helvítis kirkju til að losna við eitthvað af þessum helvítis
peningum.

Ég skil sagði presturinn rólega. Og er þessi kerlingartík hér að valda
þér vandræðum?